قاچاق انسان؛ تجزیه و تحلیلی از افغانستان

قاچاق انسان؛ تجزیه و تحلیلی از افغانستان

مترجم ومحقق: محمد گلشاهی

در مناطق روستایی، جایی که آداب و رسوم محلی شایع می شود، دختران ممکن است مبادله و فروخته شوند، یا به عنوان غنیمت جنگی دستگیر شوند[1].

 با وجود این واقعیت پیشرفت ها برای زنان و دختران در افغانستان صورت گرفته است ، اما نقض شدید حقوق بشر همچنان ادامه دارد، از جمله سوء استفاده از قاچاق انسان. قاچاق در افغانستان شامل بسیاری از اشکال است ، از جمله ازدواج های اجباری از طریق آدم ربایی جهت بازپرداخت بدهی؛ ازدواجهای زودهنگام ؛ تبادل زنان برای حل اختلافات؛ سرقت زنان و کودکان؛ از جمله پسران، برای خدمت جنسی و خانگی؛ شرایط کار اجباری؛ فاحشگی اجباری و بهره برداری جنسی از کودکان. این امر به افغان ها در داخل و از افغانستان و به سوی افغان ها در کشورهای همسایه اتفاق می افتد، و تا حدودی به اتباع خارجی که به افغانستان و از طریق افغانستان قاچاق می شوند.

سایر موارد نقض حقوق بشر با عناصر مرتبط با قاچاق نیز به افغان ها تحمیل می شود. این موضوع شامل جذب و به کارگرفتن اجباری  برای گروه های مسلح می باشد ، کار اجباری برای فعالیت های کشت خشخاش، مانند برداشت و حمل و نقل ،گروگانگیری افراد قاچاق شده تحت کار اجباری و سایر اشکال بهره برداری، و استفاده از آدم ربایی یا فریب کودکان برای آموزش مذهبی و اجباری.

چه کسانی قاچاق می شوند؟

افغان هایی که توسط قاچاقچیان در افغانستان قربانی می شوند، جمعیت های آسیب پذیر می باشند، از جمله مهاجرین پناهنده، افراد تبعیده شده، آوارگان داخلی، افراد مناطق تحت تاثیر خشکسالی و دیگر گروه های فقیر. قاچاقچیان همچنین، افرادی را که به دنبال فرصت های شغلی در کشورهای دیگر هستند، و به دنبال آرزوهای خود برای زندگی بهتر از طریق ورود غیر قانونی هستند، مورد بهره برداری و هدف قرار  می دهند. پناهندگان افغان در کشورهای همسایه به دلایل بسیاری قربانی می شوند، از جمله فقدان دسترسی به خدمات زیرساختی و حفاظت، فقر، و همچنین اجرای همان سنت های مطرح شده در افغانستان، مانند تبادل زنان برای حل اختلافات.

قاچاقچیان چه کسانی هستند؟

هویت قاچاقچیان، به نوع تعهد قاچاق بستگی دارد، ازدواج اجباری توسط خانواده انجام می شود(به عنوان مثال برای پرداخت بدهی)، جنایتکاران و اعضای گروه های مسلح. تبادل زنان و دختران برای حل و فصل اختلافات می تواند یک توافق غیر رسمی در میان دو خانواده باشد یا یک تصمیم ناشی از یک انجمن یا جرگه. مقامات افغان در سه ولایت، حلقه های قاچاق را شناسایی کرده اند. شبکه های قاچاقچیان در برابر کسانی که از خدمات خود آن ها استفاده می کنند، سوء استفاده می کنند. پیگرد قانونی در ایران و مصاحبه با افغان ها، کسانی که با قاچاقچیان در ارتباط اند ، اذعان کردند که قبایل بلوچ در این عملیات فعال هستند. علاوه بر این، سوءاستفاده با عناصر قاچاق توسط بازیگران مختلف انجام می شود ازدواج های زود هنگام، توسط اعضای خانواده ترتیب داده می شود.

عوامل فشار یا توانمند

کمیسیون حقوق بشر سازمان ملل متحد اعلام کرده است که وضعيت قانونی، اجتماعی و اقتصادی زنان و دختران از جمله عواملی هستند که آسیب پذیری زنان و دختران را به قاچاق و ساير اشکال استعماری آن افزايش می دهد[2]. قاچاق و استثمار زنان و کودکان در جنگ های مسلحانه و در شرایط پس از جنگ تشدید می شود. ضرورت های حمایتی به ویژه حمایت از زنان در برابر خشونت های جنسی در جنگ، از جمله تجاوز و فحشا در کنوانسیون چهارم ژنو در پروتکل های پیوستی I  و II به رسمیت شناخته شده است.  شیوع قاچاق در افغانستان و اشکال مختلف آن که صورت می گیرد ، می تواند به عوامل بسیاری نسبت داد، از جمله درگیری های طولانی مدت، عدم امنیت داخلی، اثرات خشکسالی، و دلایل اجتماعی-اقتصادی. بعضی سنت ها شکل متمایزی از قاچاق انسان را تشکیل می دهند مانند تبادل زنان برای پایان دادن به اختلافات. فقدان امنیت باعث می شود که فاکتورهای فشار که در بالا قید شد، بدون شک صورت گیرد و محیطی را فراهم می کند که در آن فعالیت جنایی بدون هیچگونه پاسخگویی و مجازات شکوفا و رشد می یابد.

عوامل فرهنگی قادر به قاچاق انسان عبارتند از عدم درک سیستم قضایی فعلی، از جمله قوانین ملی و شریعت موجود، قوانینی که شهروندان انتظار دارند از آن ها برخوردار و حمایت شوند و درک ناکافی از اثرات فیزیکی و روانی بلند مدت قاچاق بر روی قربانیان ، به خصوص فاحشگی اجباری، بردگی جنسی و سایر اشکال خشونت و استثمار جنسی اجباری. نبود شناخت که باعث می شود که برخی از شیوه های سنتی، پیامدهای ویران کننده ای برای قربانیان و جامعه داشته باشد.

موانع مبارزه با قاچاق

برای دولت مرکزی متوقف کردن قاچاق دشوار است به ویژه اعمال و رفتار قبیله ای، که اثرات مضر روی زنان و دختران دارد، به دلیل فقدان یک مکانیسم که از طریق آن بتوان به دولت در کابل و در مرکز استانها چنین حوادثی را اطلاع داد[3]. عدم توانایی زنان برای دسترسی به سیستم قضایی به دلیل محدودیت بر فعالیت های زنان بدون محرم[4]  می باشد، به خصوص اگر زن سعی در گزارشی از سوء استفاده از خانواده اش داشته باشد ، ناتوانی دولت  برای محدود کردن این اقدامات ، به عدم درک دولت از میزان مشکلات اشاره دارد. در واقع زن می تواند برای ترک خانواده اش زندانی شود، که اگر شکایتی داشته باشد باید به روستا یا شهر دیگر سفر کند ، اگر محل دادرسی وجود داشته باشد ،که در آن او بتواند شکایت کند(یعنی کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان)، و این یعنی یک خطر برای امنیت شخصی او. عامل کلی ناامنی نیز به عنوان یک بازدارنده در برابر موارد گزارشی عمل می کند.

پیوند بین ناامنی و قاچاق

سازمان بین المللی مهاجرت به دولت ها کمک می کند تا راهبردهای مبارزه با قاچاق را توسعه دهند ، در این فرآیند ، قاچاق یک شکل استثماری از مهاجرت نامنظم تلقی می شود که شامل نقض حقوق بشر مهاجران می شود و فعالیت ها و حضور شبکه های جنایی بر امنیت ملی تأثیر می گذارد. بیش از 22 سال از درگیری داخلی، ادامه حضور شبه نظامیان مسلح در سراسر کشور، مرحله کنونی بازسازی ملی، و فقدان اقتدار مرکزی دولت در استان ها ، همه عوامل و نگرانی های امنیتی هستند که تأثیر مستقیم بر شیوع قاچاق در افغانستان دارد. حضور، و پویایی و مصونیت جناح های مسلح، از طریق دخالت مستقیم، قاچاق انسان را ادامه دار می کند[5]  ، اگرچه نفوذ و قلمرو آن در سراسر افغانستان می باشد، اما از حفاظت و کمک به قربانیان جلوگیری می کنند. مبارزه بین جناح ها و ناامنی های کلی نیز مانع فعالیت های سازمان های بین المللی در مناطق خاص شده است[6] که دسترسی افغان ها را به انواع کمک ها مختل می کند. این موضوع همچنین یک محیطی را بوجود می آورد که سوءاستفاده ها ،"خارج از مناطق نظارت بین المللی" رخ می دهد که باعث افزایش قربانیان و قربانیان بالقوه می گردد.

توجه ویژه در مورد کمک به قربانیان

تمام تلاش ها برای جلوگیری از قاچاق و کمک به قربانیان باید مشخص شود و تأثیرات خشونت جنسی بر قربانیان افغان ، خانواده  و جوامع آن ها در نظر گرفته شود. از طریق این شناسایی ، اقدامات پیشگیرانه و موثرتری انجام شود. هنگامی که سرزنش، مزمت و کاهش شدید عزت بر روی زن یا دختر قرار می گیرد ، یک اثر مستقیم بر روی  خانواده وی قرار می گیرد. مجرماني كه مرتكب چنین جنایاتی می شوند، باید تا حد زیادی از تحت تعقیب قانون قرار گیرند، صرف نظر از زمینه قومی آنها ، وابستگی سیاسی ، یا اقتدار بر جناح های مسلح و در جایی که شکاف موجود در ساختار حقوقی فعلی وجود دارد، باید قوانین لازم را توسعه داده شود. به رسمیت شناختن دولت از افراد گناهکار و اقدامات قطعی علیه آنها سه هدف را دنبال می کند. این امر باعث تقویت جای گیری مناسب مسئولیت در فرد می گردد  بر روی کسی که مرتکب جرم  می شود تا نسبت به قربانی. این نشان دهنده تعهد دولت به حمایت از حقوق بشر و تحقق عدالت است. در نهایت، این موضوع  به پایان این امر کمک خواهد کرد، کسانی که اسلحه دارند و از مسئولیت کیفری معاف هستند.

REFERENCES

Ahmadi, Belquis

2003 “Women in Decision-making and Leadership in Muslim Countries: Focus on

Afghanistan,” Unpublished Thesis, Ahmadi, Belquis, Washington, D.C., May 2003.

ActionAid

2000 Shattered Dreams and Living Nightmares – A Situational Analysis on

Trafficking of Women and Children in Pakistan, ActionAid, December 2000.

Amnesty International

2001 Annual Report 2002: Afghanistan, Amnesty International,

amnesty.org/web/at2002.nsf/asa/Afghanistan.

Amnesty International

2002 Pakistan Insufficient Protection of Women, Amnesty International, Pakistan,

amnesty.org/library/index/engasa330062002

Amnesty International

2003 Out of Sight, Out of Mind: The Fate of the Afghan Returnees, Amnesty

International, London, June 2003.

AP

2001 “Taliban Hang Convicted Prostitutes”, AP, Feb 23, 2001

Asadullah.

2002 “Trafficking in Women and Children”, paper presented at the Conference on

Trafficking in Women and Children, 18 April 2002.

Child Labour News Service (CLNS)

2003 “Child Labour” CLNS, July 2003

AFP

2000 “UN report flays Taliban Rights violations against women in Afghanistan,

RAWA, www.rawa.com

Anti Slavery

1999 “Bonded Labour in Pakistan”, Anti Slavery, 23 June- 2 July 1999.

Aita, J.

2001 “UNICEF Calls for End to Sexual Exploitation of Children”, Paper presented at

the Press conference December 12, 14 December 2001.

Action Aid

2001-2003 Challenging Power Imbalances Country Strategy Review 2001- 2003,

Action Aid, Pakistan.

Action Aid

2000 Trafficking in Women and Children National Seminar, Action Aid, Islamabad,

Pakistan,2000 Situational Analysis on Trafficking of Women and Children in Pakistan,Shattered Dreams and Living Nightmares, Action Aid, Islamabad, Pakistan.

AREU

2003, Land Rights in Crisis: Restoring Tenure Security in Afghanistan, AREU, 2003.

AIWUSA

2003 “Iranian Women Brief #58”, AIWUSA, 2003.

Badkhen, A.

2002 “Reports of rape, looting by Afghan Militiamen”, 15 February 2002, San

Francisco Chronicle, USA, httm://rawa.fancymarketing.net/dostum3.htm.

BBC

2003 “Afghan Child Slavery Probe’” BBC, September 2003.

BBC

2001 “Analysis: Afghanistan’s Tribal Groups”, BBC, 15 November 2001

BBC

2003 “Trading in Women”, BBC NEWS, 4 July 2003.

BBC

2003 “Tajik Northern Region Launch Camping Against Human Trafficking”, BBC, 2

July 2003.

Brurush Daily Telegraph

2003 “Parades for National Day Can’t Hide Weakness in Afghan Army”, 29 April

2003

CNN

2001 “U.S.: Taliban continue to profit from drug trade” CNN/U/S, www.cnn.com. 4

October 2001

Coalition to Stop the Use of Child Soldiers

1379 Child Soldiers, CSUCS, Bentonville, London, www.child-soldiers.org

Coalition to Stop Child Soldiers

2000 Global Report on Child Soldiers 2001: Child Soldiers an Overview,

www.reliefweb.int

Cooperation Center for Afghanistan (CCA)

2003 “Editorial Comment”, CCA, Vol. X, No. 2. February 2003.

Co-Operation for Afghanistan (CCA)

2001 Commercial Sexual Exploitation of Children, CCA, Galle Road, Colombo 6,

www.eureka.lk/sapint.

EURASIANET

2003 “Central Asia: Governments Slowly Changing Approach to Human

Trafficking”, EURASIANET, 7 July 2003.

Frontier Post

2003 “Kidnapping on Rise”, The Frontier Post, Peshawar, Pakistan, 16 March 2003.

Frontier Post

2003 “Amendments in Child Labour Laws Demanded”, Frontier Post, 28 March

2003.

Forum

2000 “Early Marriage: Whose Right to Choose?”, Speech by Mission Statement of

Forum on Marriage and the Rights of Women and Girls, 2000.

Gall, Carlotta

2003 “Women Gather in Afghanistan to Compose a Bill of Rights,” New York

Times, 28 September 2003.

Global March

2000 Asia Report: Afghanistan, Global March, www.globalmarch.org/virtullibrary/

csucs/country-report/asia/afghanistan.html

GOAL

2003 Child Brides and Indentured Labour in Jawzjan and Samangan, GOAL, 26

June 2003.

GOAL

2002 Child Brides in Northern Afghanistan – A Coping Strategy Halted by WFP

Food Aid, GOAL, July 2002.

Human Rights Watch

1999 Pakistan: Women Face Their Own Crisis, HRW, New York, U.S.A.

Human Rights Watch

2000 Repression of Women and Girls in Western Afghanistan ”We Want to Live As

Human”, New York, USA, http://www.hrw.org.

IDP Project

2003 Kuchis IDPs, the Largest of Afghanistan’s Displaced Population, Need

Alternative Solutions, Global IDP Database, IDP Project, June 2003.

International Labour Organization (ILO)

2002 Getting at The Roots, Stopping Exploitation of Migrant Workers by Organized

Crime, ILO, Geneva, Switzerland, www.ilo.org.

International Labour Office (ILO)

2002 Every Child Counts - New Global Estimates on Child Labour, ILO, Geneva,

Switzerland, April 2002.

International Crisis Group (ICG).

2003 Afghan Women and Reconstruction, ICG, Kabul, Afghanistan.

International Human Rights Law Group (IHRLG)

2003 “National Conference on Women’s Rights, Law and Justice in Afghanistan”,

Washington, DC and Kabul, Afghanistan, 26-27 May 2003.